به گزارش مشرق، حجت الاسلام محمدصادق یوسفی مقدم، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در پاسخ به این سوال که چرا امام حسین (ع) برای حرکت به سمت کربلا و قیام علیه باطل، خانواده خود اعم از همسر، فرزند و خواهر را همراه کاروان کرد، گفت: با توجه به شرایط حاکم در زمان آن حضرت (ع) و ویژگی های محیطی بسیار سنگینی که بنی امیه به وجود آورده بود و از طرفی تلاش آنها بر این بود هر کسی و در هر جایگاهی باید دستگاه بنی امیه را بپذیرد و بر اساس صحه گذاشتن به نظرات آنها به زندگی خود ادامه دهد، بهترین مهندسی که امام حسین(ع) برای مقابله با این دستگاه انجام داد، همراه کردن خانواده در واقعه کربلا بود.
وی ادامه داد: از سوی دیگر احتمال گروکشی خانواده امام (ع) از سوی بنی امیه نیز وجود داشت چراکه این دستگاه ثابت کرده بود به هیچ تعهد و ارزش انسانی پایبند نبوده و برای حفظ موقعیت خود به هر کاری دست می زند. همچنان که در منابع تاریخی از امام حسین (ع) روایت شده که آن حضرت (ع) بارها بیان کردند اگر من حتی کاری به بنی امیه نداشته باشم، باز هم آنها دست از من بر نخواهند داشت. بنابراین دستگاه طاغوت وجود حضرت را هر شرایطی و با هر موقعیتی مضر می دانست و تصمیم جدی بر از بین بردن ایشان داشت.
وی تصریح کرد: با وجود این شرایط اگر امام (ع)، فرزندان و خانواده خود را به کربلا نمی بردند، چه بسا بنی امیه با اقدامات ایذایی علیه خانواده حضرت (ع)، تلاش می کرد امام حسین (ع) را وادار به سازش کند بنابراین امام (ع) بدون آنکه بگذارند چنین فرصتی برای آنها پیش بیاید، خانواده را همراه خود کرد تا هم از این آزار و اذیت ها در امان بمانند و هم بهترین مبلغان و پیام رسانان واقعه کربلا به بشریت باشند.
این استاد حوزه و دانشگاه همچنین در پاسخ به این سوال که بالاخره پس از واقعه کربلا باز هم خانواده حضرت (ع) مورد اذیت و آزار بنی امیه قرار گرفتند و آیا این موضوع نظریه یاد شده را باطل نمی کند، بیان کرد: اولا در هر صورت اگر خانواده امام در مدینه باقی می مانند مورد آزار و گروکشی قرار می گرفتند، اما اینکه پس از شهادت امام حسین (ع) که به این خاندان تعرض شد، موضوع تفاوت دارد چرا که آنها در مسیر انجام تکلیف بودند و در حال رسوایی بنی امیه، لذا در مسیر تکلیف آزار دیدن انسان ها امری واضح است اما اگر خانواده ایشان در مدینه می ماندند، قطعا موجب می شد حرکت امام حسین (ع) به دلیل مشکلاتی که بنی امیه در خصوص خانواده ایشان به وجود می آورد، با مانع روبه رو شود. از سوی دیگر بنی امیه در فاجعه آفرینی در برابر امام (ع) از هیچ جنایتی فروگذاری نکرد و حتی برای گمراهی اذهان عمومی دست به جعل حدیث و توجیهات مذهبی پرداخت.
حجت الاسلام یوسفی مقدم اضافه کرد: بنابراین هر چند خانواده امام حسین(ع) در این مسیر زجر کشیدند اما این ماجرا در راستای انجام تکلیف الهی و مبارزه با طاغوت بود لذا نقش خانواده آن حضرت (ع) پس از فاجعه کربلا و در آینده نهضت کربلا بسیار تاثیرگذار بود و امروز مشاهده می کنیم، افراد زیادی از بزرگان و آزادگان دنیا از این جریان الگو گرفته و می گیرند.
نویسنده کتاب "بررسی دیدگاه درباره اختصاصات پیامبر اکرم (ص)" ضمن مقایسه جنایات بنی امیه با گروه ترویستی داعش که دنباله روی این دستگاه طاغوتی است، گفت: داعش دقیقا تابع محض سیاست های جنایتکارانه بنی امیه است و پا جای پای آنها گذاشته است چرا که بنی امیه نیز حداقل در زمان خلافت معاویه تظاهر به دینداری و بزرگداشت ظواهر دین می کرد، اما یزید به اندازه ای زشت سیرت بود که نتوانست باطن خود را پنهان کند و علنا شعائر اسلامی را به سخره می گرفت؛ داعش نیز همانند بنی امیه تظاهر به دین می کند اما در باطن چیزی جز فساد و سفاکی و خون خوارگی نیست که در راستای اهداف استعمار و صهیونیزم قدم بر می دارد.
وی با تاکید بر اینکه امروز داعش شیوه ها و سیاست های بنی امیه را در مقابل مسلمانان در پیش گرفته است، ابراز کرد: یکی از این روش ها، خون خوارگی و حرمت قائل نشدن برای انسان ها و مسلمانان و ارزش های اسلامی بود و بنی امیه به آنچه خود فکر می کرد، بها می داد و اندیشه دیگران برای آنها مهم نبود که امروز می بینیم داعش نیز دقیقا همین روش را تکرار می کند از سوی دیگر دستگاه قضایی آن دوران، اسلامی نبود و امروز هم مشاهده می کنیم دستگاه قضایی داعش یک دستگاه اجرایی پلید تروریستی است که محاکمه عادلانه ندارد و بدون اینکه سخنان طرف مقابل را بشنود، حکم های ضدانسانی صادر می کند.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به دیگر شباهت بنی امیه و داعش به یکدیگر اذعان کرد: سفاکی و وحشی گری و ارعاب دیگر شیوه بنی امیه و یزید در مواجهه با مخالفان بود تا از این طریق افراد را بدون مقاومتی تسلیم خود کند امروز نیز داعش با شیوع و ترویج ترس و ارعاب و بریدن سر و قتل، تلاش می کند بدون مقاومتی افراد را به تسلیم در برابر خود وادارند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی یادآور شد: از سوی دیگر هر دو گروه، هیچ پایبندی به معاهدات انسانی ندارند و به نظر می رسد تقریباً در فضای جدیدی از جریانات علوی قرار گرفته ایم که در زمان بنی امیه نیز وجود داشت با این تفاوت که داعش امروز از وسایل پیشرفته تری از جمله سلاح های کشتار جمعی، فضای رسانه برای ترویج افکار و ارعاب و سلاح هایی که استکبار در اختیار آنها قرار می دهد، برخوردار است اما در حاق واقع همان اندیشه ها و دیدگاه ها جریان دارد.
وی ادامه داد: از سوی دیگر احتمال گروکشی خانواده امام (ع) از سوی بنی امیه نیز وجود داشت چراکه این دستگاه ثابت کرده بود به هیچ تعهد و ارزش انسانی پایبند نبوده و برای حفظ موقعیت خود به هر کاری دست می زند. همچنان که در منابع تاریخی از امام حسین (ع) روایت شده که آن حضرت (ع) بارها بیان کردند اگر من حتی کاری به بنی امیه نداشته باشم، باز هم آنها دست از من بر نخواهند داشت. بنابراین دستگاه طاغوت وجود حضرت را هر شرایطی و با هر موقعیتی مضر می دانست و تصمیم جدی بر از بین بردن ایشان داشت.
وی تصریح کرد: با وجود این شرایط اگر امام (ع)، فرزندان و خانواده خود را به کربلا نمی بردند، چه بسا بنی امیه با اقدامات ایذایی علیه خانواده حضرت (ع)، تلاش می کرد امام حسین (ع) را وادار به سازش کند بنابراین امام (ع) بدون آنکه بگذارند چنین فرصتی برای آنها پیش بیاید، خانواده را همراه خود کرد تا هم از این آزار و اذیت ها در امان بمانند و هم بهترین مبلغان و پیام رسانان واقعه کربلا به بشریت باشند.
این استاد حوزه و دانشگاه همچنین در پاسخ به این سوال که بالاخره پس از واقعه کربلا باز هم خانواده حضرت (ع) مورد اذیت و آزار بنی امیه قرار گرفتند و آیا این موضوع نظریه یاد شده را باطل نمی کند، بیان کرد: اولا در هر صورت اگر خانواده امام در مدینه باقی می مانند مورد آزار و گروکشی قرار می گرفتند، اما اینکه پس از شهادت امام حسین (ع) که به این خاندان تعرض شد، موضوع تفاوت دارد چرا که آنها در مسیر انجام تکلیف بودند و در حال رسوایی بنی امیه، لذا در مسیر تکلیف آزار دیدن انسان ها امری واضح است اما اگر خانواده ایشان در مدینه می ماندند، قطعا موجب می شد حرکت امام حسین (ع) به دلیل مشکلاتی که بنی امیه در خصوص خانواده ایشان به وجود می آورد، با مانع روبه رو شود. از سوی دیگر بنی امیه در فاجعه آفرینی در برابر امام (ع) از هیچ جنایتی فروگذاری نکرد و حتی برای گمراهی اذهان عمومی دست به جعل حدیث و توجیهات مذهبی پرداخت.
حجت الاسلام یوسفی مقدم اضافه کرد: بنابراین هر چند خانواده امام حسین(ع) در این مسیر زجر کشیدند اما این ماجرا در راستای انجام تکلیف الهی و مبارزه با طاغوت بود لذا نقش خانواده آن حضرت (ع) پس از فاجعه کربلا و در آینده نهضت کربلا بسیار تاثیرگذار بود و امروز مشاهده می کنیم، افراد زیادی از بزرگان و آزادگان دنیا از این جریان الگو گرفته و می گیرند.
نویسنده کتاب "بررسی دیدگاه درباره اختصاصات پیامبر اکرم (ص)" ضمن مقایسه جنایات بنی امیه با گروه ترویستی داعش که دنباله روی این دستگاه طاغوتی است، گفت: داعش دقیقا تابع محض سیاست های جنایتکارانه بنی امیه است و پا جای پای آنها گذاشته است چرا که بنی امیه نیز حداقل در زمان خلافت معاویه تظاهر به دینداری و بزرگداشت ظواهر دین می کرد، اما یزید به اندازه ای زشت سیرت بود که نتوانست باطن خود را پنهان کند و علنا شعائر اسلامی را به سخره می گرفت؛ داعش نیز همانند بنی امیه تظاهر به دین می کند اما در باطن چیزی جز فساد و سفاکی و خون خوارگی نیست که در راستای اهداف استعمار و صهیونیزم قدم بر می دارد.
وی با تاکید بر اینکه امروز داعش شیوه ها و سیاست های بنی امیه را در مقابل مسلمانان در پیش گرفته است، ابراز کرد: یکی از این روش ها، خون خوارگی و حرمت قائل نشدن برای انسان ها و مسلمانان و ارزش های اسلامی بود و بنی امیه به آنچه خود فکر می کرد، بها می داد و اندیشه دیگران برای آنها مهم نبود که امروز می بینیم داعش نیز دقیقا همین روش را تکرار می کند از سوی دیگر دستگاه قضایی آن دوران، اسلامی نبود و امروز هم مشاهده می کنیم دستگاه قضایی داعش یک دستگاه اجرایی پلید تروریستی است که محاکمه عادلانه ندارد و بدون اینکه سخنان طرف مقابل را بشنود، حکم های ضدانسانی صادر می کند.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به دیگر شباهت بنی امیه و داعش به یکدیگر اذعان کرد: سفاکی و وحشی گری و ارعاب دیگر شیوه بنی امیه و یزید در مواجهه با مخالفان بود تا از این طریق افراد را بدون مقاومتی تسلیم خود کند امروز نیز داعش با شیوع و ترویج ترس و ارعاب و بریدن سر و قتل، تلاش می کند بدون مقاومتی افراد را به تسلیم در برابر خود وادارند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی یادآور شد: از سوی دیگر هر دو گروه، هیچ پایبندی به معاهدات انسانی ندارند و به نظر می رسد تقریباً در فضای جدیدی از جریانات علوی قرار گرفته ایم که در زمان بنی امیه نیز وجود داشت با این تفاوت که داعش امروز از وسایل پیشرفته تری از جمله سلاح های کشتار جمعی، فضای رسانه برای ترویج افکار و ارعاب و سلاح هایی که استکبار در اختیار آنها قرار می دهد، برخوردار است اما در حاق واقع همان اندیشه ها و دیدگاه ها جریان دارد.
